اعلامیه جنبش زنان به سوی آزادی به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان

۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان، فرصتی است که به ما یادآوری می‌کند، در کنار دستاوردهای بشری، هنوز بخش بزرگی از جهان با خشونت، تبعیض و نابرابری علیه زنان و دختران دست به گریبان است. امسال این روز اهمیت ویژه‌ای دارد، چرا که نگاه‌ها به سوی افغانستان دوخته شده؛ کشوری که زنان آن زیر سلطه‌ی طالبان با سطوحی بی‌سابقه از ستم و سرکوب دست و پنجه نرم می‌کنند.از آگوست ۲۰۲۱ که طالبان کنترل افغانستان را به دست گرفت، زندگی برای زنان افغانستانی به کابوسی تلخ بدل شده است. این گروه با ایدئولوژی تنگ‌نظرانه، افراطی و قوانین محدودکننده، تمامی حقوق زنان را از آنها سلب و قوانین سخت‌گیرانه ای را علیه زنان به اجرا گذاشته است. تحصیل دختران از مقطع متوسطه و دانشگاه منع شده، زنان از اشتغال در بسیاری از عرصه‌ها محروم شده‌اند و حتی در فعالیت‌های اجتماعی و خروج از منزل نیز با محدودیت‌های شدید مواجه‌اند. این اقدامات، زنان را عملاً به حاشیه رانده و آرزوها و آمال یک نسل کامل از دختران و زنان این کشور را در هم شکسته است.اما این فشارها تنها به منع تحصیل و اشتغال ختم نمی‌شود. فعالان حقوق زن که سعی دارند صدای اعتراض خود را بلند کنند، با خطرهای جدی از جمله بازداشت، تهدید و حتی مرگ مواجه‌اند. طالبان به شیوه‌ای سیستماتیک و برنامه‌ریزی‌شده سعی در خاموش کردن صدای تمامی کسانی دارد که خواهان عدالت، برابری و حقوق انسانی هستند. این رویکرد، نقض آشکار حقوق بشر و زیر پا گذاشتن اصول اساسی و جهانی عدالت و برابری است.

لینک های خبری این فعالیت از تلویزون آمو https://amu.tv/fa/142814/، هشت صبح  https://8am.media/fa/womens-movement-for-freedom-calls-for-un-to-apply-legal-pressure-on-taliban/ بیننده باشید

افغانستان؛ چهره‌ی از ظلم و خشونت علیه زنان

وضعیت زنان افغان تنها یک بحران داخلی نیست، بلکه هشداری است به جامعه جهانی. هنگامی که حقوق زنان در یک بخش از جهان نادیده گرفته می‌شود، بازتاب این بی‌عدالتی فراتر از مرزها می‌رود و تهدیدی است برای ارزش‌های جهانی عدالت و انسان‌دوستی. خاموشی صدای زنان افغانستان، به معنای تهدیدی برای تمامی انسان‌هایی است که در سراسر جهان برای دنیایی آزادتر و عادلانه‌تر تلاش می‌کنند.

بنا جنبش زنان به سوی آزادی، از سازمان ملل، کشورهای همسایه و تمامی کشور های جهان و سازمان‌های مدافع حقوق بشر می‌خواهیم که سکوت را بشکنند و با حمایت‌های عملی و جدی از زنان افغان، طالبان را وادار کنند که به حقوق انسانی و آزادی‌های زنان احترام بگذارند. کشورهای جهان باید فراتر از بیانیه‌های محکومیت، به اقدامات عملی و اعمال فشارهای دیپلماتیک و حقوقی دست بزنند، فشار ها باید به گونه‌ای باشد که به تغییرات واقعی در وضعیت حقوق بشر در افغانستان منجر شود و باید به طالبان نشان داده شود که رفتارهای زن‌ستیزانه و ضدبشری آنان، هرگز قابل پذیرش نخواهد بود.

علاوه بر نهادهای رسمی، ما از تمام انسان‌های آزاده، فعالان حقوق بشر و سازمان‌های مدنی در سراسر جهان می‌خواهیم که در این مسیر همبستگی نشان دهند. ایجاد کمپین‌های آگاهی‌بخشی، برگزاری برنامه‌های پشتیبانی و دعوت به اعتراض جهانی می‌تواند نه تنها به شنیده شدن صدای زنان افغان کمک کند، بلکه نشان‌دهنده‌ی این واقعیت باشد که دنیا در کنار آنها ایستاده است.

این روز، فرصتی است تا نه تنها برای زنان افغانستان، بلکه برای تمامی زنانی که در هر گوشه‌ای از جهان با تبعیض و خشونت روبه‌رو هستند، صدای خود را بلند کنیم. مبارزه برای حقوق زنان، مبارزه برای عدالت و برابری است، مبارزه‌ای که همگان در آن سهم دارند و باید به آن بپیوندند.

بیایید با صدایی رسا اعلام کنیم: هیچ زنی نباید به خاطر جنسیت خود از حقوق اولیه‌ی انسانی محروم بماند. زنان افغانستان حق زندگی آزاد، حق تحصیل، و حق کار دارند. این حقایق ساده، از اصول بنیادین حقوق بشر هستند و تا زمانی که این حقوق در افغانستان رعایت نشوند، تعهد جامعه جهانی نسبت به حقوق بشر ناقص خواهد بود.